αφρίζουν οι τοίχοι

ψελλίζονται κάτι λόγια

διυλίζεται στο τσιμέντο

ο άνθρωπος πικραμύγδαλο
δαγκώνει το χαμόγελο

This entry was posted on 11.11.18 at 10:42 pm and is filed under I. Κάτοπτρα. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.